Uit nieuw onderzoek blijkt dat zes op de tien kunst- en cultuurwerkers in het Verenigd Koninkrijk afkomstig zijn uit de middenklasse, in vergelijking met iets meer dan 42% van de bredere beroepsbevolking. Werkende mensen uit de arbeidersklasse zijn echter ondervertegenwoordigd in alle sectoren van kunst en cultuur. Ze maken slechts 8,4% uit van degenen die werken in film, televisie, radio en fotografie, terwijl dit percentage in dingen als musea, archieven en bibliotheken slechts 5,2% is.
Het rapport van het Creative Industries Policy and Evidence Centre combineert gegevens uit de volkstelling van 2021 en de driemaandelijkse Labour Force Survey, waarin ongelijkheden in de Britse kunst, cultuur en erfgoedsector worden gedetailleerd op basis van achtergrond en regio. Hieruit blijkt dat de culturele sector ook tekortschiet op andere diversiteitsmaatregelen: 90% van de werknemers is wit en slechts 20% heeft een beperking.
Hoewel deze cijfers niet verrassend zijn, zijn ze wel teleurstellend. Neil Griffiths, medeoprichter van Arts Emergency, een liefdadigheidsinstelling die jongeren uit ondervertegenwoordigde achtergronden helpt om toegang te krijgen tot kunstcarrières, benadrukt dat het probleem al minstens 45 jaar aanhoudt en alleen maar erger wordt. Het is een verwerpelijke situatie die het gevolg is van het falen van de overheid en de industrie zelf.
Er is een patroon van overheden en culturele organisaties die er niet in slagen om de problemen aan te pakken die ondervertegenwoordigde personen ervan weerhouden om toegang te krijgen tot kunstcarrières. Deze problemen omvatten een gebrek aan eerlijke en betrouwbare lonen en toegang tot professionele netwerken. De aangeboden oplossingen zijn vaak eenmalige workshops of programma’s, maar volgens Griffiths werken deze niet. “Creativiteit en cultuur zijn anders dan andere industrieën. Het belang van netwerken en verbindingen is vermenigvuldigd. En je kunt niet praten over diversiteit als je niet zorgt voor de werkzekerheid van werknemers. Mensen haken af en vinden het moeilijk om vooruit te komen,” aldus Griffiths.
De komiek en schrijver Sian Davies runt Best in Class, een organisatie die werkt met komieken uit de arbeidersklasse. Volgens Davies beginnen de belemmeringen om toegang te krijgen tot de kunst al op lokaal niveau. Als je niemand kent die in deze industrie werkt, is de kans klein dat je het als een haalbare carrière beschouwt en wordt het moeilijker om erin te komen. “De industrie steunt vaak op vriendjespolitiek, geheime knipogen en onbetaalde stages,” zegt Davies.
De cruciale vraag voor Davies is: “Wat doen we eraan?” Ze heeft een groep arbeidersklasse-mensen die graag in de industrie willen werken, maar er is geen enkel initiatief vanuit de industrie zelf. Davies wil dat bedrijven het voortouw nemen en deze mensen actief benaderen. Griffiths is het hiermee eens en benadrukt het belang van een alternatieve infrastructuur die mensen uit ondervertegenwoordigde gemeenschappen sterker maakt en niet alleen als passieve ontvangers beschouwt. Het is tijd om verandering te omarmen en een eerlijkere kunst- en cultuursector voor iedereen tot stand te brengen.
FAQ-sectie:
1. Wat zijn de belangrijkste bevindingen van het onderzoek?
Uit het onderzoek blijkt dat in het Verenigd Koninkrijk zes op de tien kunst- en cultuurwerkers afkomstig zijn uit de middenklasse, terwijl arbeidersklasse ondervertegenwoordigd is in alle sectoren van kunst en cultuur.
2. Hoeveel procent van de werknemers in de film-, televisie-, radio- en fotografiesector behoort tot de arbeidersklasse?
Slechts 8,4% van degenen die in de film-, televisie-, radio- en fotografiesector werken, behoort tot de arbeidersklasse.
3. Wat zijn enkele andere ondervertegenwoordigde groepen in de kunst- en cultuursector?
Uit het rapport blijkt dat 90% van de werknemers in de culturele sector wit is en slechts 20% een beperking heeft.
4. Hoe lang bestaat dit probleem van ondervertegenwoordiging in de kunst- en cultuursector al?
Het probleem van ondervertegenwoordiging bestaat al minstens 45 jaar en is volgens Neil Griffiths, medeoprichter van Arts Emergency, alleen maar erger geworden.
5. Waarom zijn de voorgestelde oplossingen, zoals eenmalige workshops of programma’s, volgens Griffiths niet effectief?
Griffiths is van mening dat creativiteit en cultuur anders zijn dan andere industrieën en dat het belang van netwerken en verbindingen in deze sector vermenigvuldigd is. Hij benadrukt dat diversiteit niet kan worden besproken zonder te zorgen voor werkzekerheid van werknemers, aangezien mensen anders afhaken en het moeilijk vinden om vooruit te komen.
Definities:
– Kunst- en cultuurwerkers: Personen die werkzaam zijn in de kunst- en cultuursector, waaronder film, televisie, radio, fotografie, musea, archieven en bibliotheken.
– Ondervertegenwoordigd: Een term die aangeeft dat een bepaalde groep mensen in verhouding tot andere groepen minder vertegenwoordigd is in een bepaalde sector of organisatie.
Verwante links:
– Department for Culture, Media and Sport
– Arts Council England
– British Council